مگه قهری ؟
خدایا
چطوری از این همه دل خسته برات بنویسم ؟
از کجا بنویسم
که باور کنی این آدمها خسته ی راهند ؟
دیگر این روز ها دل شکسته داشتن تعجب آور نیست
دیگر این روز ها دل پریشان غیر ممکن نیست
خدایا
چقدر به نگاه بی منتت نیازمندیم
تک تک آدم های این سرزمین
بیشتر از همه ی گذشته
به الطاف بی پایانت نیازمندند
خدایا یه کاری کن برامون
آرامش از دیار ما پر کشیده
امنیت از تک تک قلبهایمان رفته
خدایا
مگه قهری که جوابمونو نمیدی ؟
آخه تو خدای همه ی مردم شهری
+ نوشته شده در یازدهم آبان ۱۴۰۱ساعت ۸ ب.ظ توسط پرستو ی مهاجر
|
